تحریف فضیلتی از فضائل حضرت زهرا و خدیجه سلام الله علیهما توسط ابن عربی صوفی ناصبی

تحریف فضیلتی از فضائل حضرت زهرا و خدیجه سلام الله علیهما توسط ابن عربی صوفی ناصبی

محمد بن جریر طبری از علما و مفسرین بزرگ اهل سنت عمری روایت کرده است: 

حدثنی المثنى قال، حدثنا آدم العسقلانی قال، حدثنا شعبة قال، حدثنا عمرو بن مرة قال، سمعت مرة الهمدانی یحدث، عن أبی موسى الأشعریّ قال: قال رسول الله صلى الله علیه وسلم: کمل من الرّجال کثیرٌ،ولم یکمل من النساء إلا مریم، وآسیة امرأة فرعون، وخدیجة بنت خویلد، وفاطمة بنت محمد.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: از مردان افراد زیادی به کمال رسیدند، ولی از زنان جز مریم و آسیه زن فرعون و خدیجه بنت خویلد و فاطمه دختر محمد (علیهم السلام) به کمال نرسیدند. 

جامع البیان فی تفسیر القرآن، تالیف طبری، جلد ۵، صفحه ۳۹۵، چاپ دار هجر

اما ابن عربی اندلسی صوفی برای تخریب فضائل حضرت زهرا و حضرت خدیجه علیهما السلام نام آن دو حضرت را از روایت حذف کرده و می‌نویسد:

کما قال صلى الله علیه [وآله] وسلم: فی الکمال. فذکر أنّه یکون أیضا فی النساء، وعیّن منهنّ مریم بنت عمران وآسیة إمرأة فرعون.

همچنین پیامبر (صلی الله علیه و آله) در مورد کمال، یادآور شده که در زنان نیز ممکن است، و از میان آنان مریم دختر عمران و آسیه زن فرعون را معین نموده است.

الفتوحات المکیة، تالیف ابن عربی، جلد ۱۳، صفحه ۵۸۳، چاپ الهیئة المصریة العامة للکتاب

تحریف و انکار فضائل اهل بیت علیهم السلام که مورد قبول اهل سنت عمری هستند توسط ابن عربی، جز حکایت از خباثت و ناصبی‌گری و دشمنی او با اهل بیت علیهم السلام چه دلیلی می‌تواند داشته باشد؟!

دیدگاه ملا محسن فیض کاشانی رضوان الله علیه در مورد ابن عربی

دیدگاه ملا محسن فیض کاشانی رضوان الله علیه در مورد ابن عربی

ملا محسن فیض یکی دیگر از سرزنش کنندگان ابن عربی است. وی که یکی از برجسته‌ترین دانشمندان شیعی است و در بسیاری از علوم متخصص و صاحب نظر و تألیفات است، سال‌ها جزو مدافعان و شارحان آثار ابن عربی بود؛ اما در اواخر عمر خویش از عقاید صوفیه برگشت و نادم شد و در رد آنان کتاب نوشت. اینک به یکی از نوشته‌های وی که در رد و طعن ابن عربی است توجه فرمایید:

شیخ اکبر اهل سنت، محی الدین ابن عربی است؛ او از پیشوایان صوفیه و از بزرگان اهل معرفتشان می‌باشد، در فتوحات می‌گوید: من از خدا نخواستم که امام زمانم را به من بشناساند، و اگر از خدا می‌خواستم به من می‌شناساند. ای صاحبان بصیرت عبرت بگیرید و بنگرید که چگونه خود را بی‌نیاز از شناختن امام علیه السلام دید حال آنکه حدیث مشهور بین همه علما که می‌گوید: «هر کس که بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است» را شنیده بود، پس چگونه خدا او را مخذول و گمراه کرد و به خودش واگذاشت تا شیطان او را در زمین علوم سرگردان رهایش کرد. پس با وجود علم فراوان و دقت نظری که داشت و برخورداریش از سیر در زمینه حقایق و فهم نسبت به اسرار و دقایق، در هیچ یک از علوم اسلامی راه دقیق را نپیمود و به حتم و یقین به حدود آن دست نیافت. و در سخنانش مخالفت‌های رسوایی با شرع و تناقضات عقلی واضحی وجود دارد آن چنان مخالفت‌ها و تناقض‌هایی که کودکان به آن می‌خندند و زنان آن‌ها را به مسخره می‌گیرند. این حقیقت بر آنان که در تألیفات او خصوصا فتوحات و بالاخص ابواب اسرار عبادات تتبع کنند پنهان نمی‌ماند. سپس با ادعاهای گسترده‌اش در شناخت خدا و مشاهده معبود و همراهی با خدا با چشم شهود و اینکه به دور عرش گشته، و فنای در توحید و ... او را در شرایطی می‌بینی که دارای سخنان سخیف و احمقانه و بلند پروازی‌های متکبرانه و هذیان و خرافات در هم و بر هم و ضد و نقیض‌های تحیر آوری که جگر را پاره پاره می‌کند قرار دارد. گاه سخنانی به ثبات و مستقیم می‌گوید و گاهی مطالبش از آشیانه عنکبوت سست‌تر است. در کتاب‌ها و تصنیفاتش گفتارهای بی‌ادبانه نسبت به خداوند منزه وجود دارد که هیچ مسلمانی در هیچ موقعیتی راضی نمی‌شود به آن سخن گوید. او در ضمن کلماتی مزخرف و دیوانه‌وار که قلب‌ها را پریشان و عقل‌ها را وحشت زده و ذهن ها را متحیر می‌کند، گویا در نفسش از صور مجرده امور قبیحی را می‌بیند و گمان می‌کند حقیقت دارد و تلقی به قبول کرده و تصور می‌کند که آن‌ها حقیقت وصول به حق است. شاید عقلش به واسطه شدت ریاضت و گرسنگی مختل شده، و آنچه به خاطرش می‌آمده بدون تأمل به قلمش جاری می‌شده است.

ابن عربی از نگاهی دیگر، تألیف سید محسن طیب نیا، صفحه ۴۲۱-۴۲۲؛ به نقل از رساله بشارة الشیعة، تألیف فیض کاشانی، صفحه ۱۵۰-۱۵۲

ابن عربی مقام امام علی را از خلفای غاصب ثلاثه پایین‌تر می‌داند

ابن عربی مقام امام علی را از خلفای غاصب ثلاثه پایین‌تر می‌داند

ابن عربی می‌گوید:

دیدم که در معراج مرتبه‌ی على (علیه السلام) پایین‌تر از ابو بکر و عمر و عثمان است و ابو بکر را در عرش دیدم، وقتی که برگشتم به على (علیه السلام) گفتم که چگونه تو در دنیا ادعا می‌کردی که از ایشان برتری، حال آنکه من دیدم تو از آنها پایین‌تری؟!

ابن عربی از نگاهی دیگر، تألیف سید محسن طیب نیا، صفحه ۴۰۷، چاپ انتشارات دلیل ما

پر واضح است کسی که اینگونه سخن بگوید ذره‌ای از عظمت مولانا علی بن ابی طالب علیهما السلام را درک نکرده است و از آنجا که امیر المومنین علیه السلام دروازه‌ی علم نبی صلی الله علیه و آله است، ابن عربی با انکار مقامات امام امیر المومنین علیه السلام تمام باب‌های معرفت را به سوی خود مسدود نموده است.

از نظر ابن عربی ناصبی همه ادیان حقند ولی شیعه نه!

از نظر ابن عربی ناصبی همه ادیان حقند ولی شیعه نه!

ابن عربی در کتاب "فتوحات مکیه" می‌نویسد: «عارف حقیقی به اعتقادی غیر از اعتقاد دیگر معتقد نیست و کسی را به خاطر اعتقادی که درباره پروردگار دارد ترک نمی‌کند به خاطر اینکه به تمام اعتقادات با یک چشم می‌نگرد ... و آیه «قضى ربک ألا تعبدوا إلا إیاه» (إسراء، ۲۳) یعنی تمام اعتقادات یک سنخند و حقند !».

الفتوحات المکیة، تألیف ابن عربی، جلد ۲، صفحه ۱۱، چاپ دار الکتب العلمیة

ولی در جای دیگر در همین کتاب می‌نویسد: «رجبیون گروهی از رجال الله هستند که در هر زمان چهل نفر از آنان وجود دارند، عدد آنان نه کم می‌شود و نه زیاد. آنان قائم به عظمت الهی هستند. آنان رکن افرادند. آنان ارباب قول ثقیل در آیه شریفه «ﺇﻧّﺎ ﺳﻨﻠﻘﯽ ﻋﻠﯿﻚ ﻗﻮﻻً ﺛﻘﯿﻼً» می‌باشند. یکی از آنان را ملاقات کردم، آن کس را که من دیدم باطن شیعیان رافضی را کشف کرده بود، آنان را به صورت خوک می‌دید. هر گاه به یکی از آنان می‌گذشت او را به صورت خوک می‌دید و می‌گفت: تو شیعه رافضی هستی توبه کن !».

الفتوحات المکیة، تألیف ابن عربی، جلد ۲، صفحه ۱۱، چاپ دار احیاء التراث العربی

او در کتاب دیگرش با نام "محاضرة الأخبار و مسامرة الأبرار"، جلد ۱، صفحه ۴۱۸ می‌نویسد که عرفای رجبی شیعیان را به شکل سگ دیده‌اند !

حال سوال اینجاست که چطور از نظر این لعین خبیث همه ادیان و مذاهب را باید به یک چشم دید ولی وقتی به شیعه می‌رسد شیعیان باطنا خوک و سگ هستند و باید توبه کنند؟؟؟ جز اینکه ابن عربی یک صوفی سنی ناصبی بوده چیز دیگری را می‌توان تصور کرد؟؟؟

قضاوت با شما